Gerçekten birini sevmek, önce kafa karışıklığı, sonra anlama ve en sonunda yine kafa karışıklığıdır. İlk başta gözümde sadece o vardı, güneş, ay ve yıldızlar onun gölgesinde kalıyordu, her hareketi kalbimi etkiliyordu, işte bu kafa karışıklığıydı. Sonra yavaş yavaş onun da sıradan biri olduğunu fark ettim, kötü alışkanlıkları, huysuzlukları, dayanılmaz yönleri var; böylece içimde bir miktar anlayış belirmeye başladı. Ama yine de, onun bin bir türlü kötü yönünü bilsem de, bu kötü yönlerin de oldukça sevimli olduğunu düşünmeye başladım ve böylece tekrar kafa karışıklığına düştüm. Derin bir sevgi, kişinin kendini küçümsemesine neden olur. Karşı taraf bir an bakışını çevirse, bu bahar rüzgarı gibi gelir; biraz mesafe koysa, bu da bir buzluğa düşmek gibidir. Bir kalp tamamen kendi kontrolünden çıkmıştır, o kişi tarafından çekilmiştir, belinde asılı kalmış, yürürken ve otururken hep onunla birlikte hareket etmektedir. İnsanlar benim deli olduğumu gülüyor, ben bunu fark etmiyorum; insanlar benim aptal olduğumu alay ediyor, buna da umursamıyorum. İşte bu gerçek bir kalptir. Gerçekten birini sevmek, çiçekler önünde ve ay ışığında yapılan yeminler değil, günlük yaşamın zorluklarına katlanmaktır; bahar rüzgarında mutlu bir şekilde birlikte olmak değil, zor zamanlarda destek olmaktır. Aşkın en uç noktasında, onur bile feda edilebilir, saygınlık bile göz ardı edilebilir, sadece o kişinin hayatının daha iyi olmasını sağlamak için. Aşk denilen şey, en zor anlatılan şeydir; anlatılabilen, gerçek his değildir... #GT 2025第二季度销毁# #马斯克计划成立美党# #MichaelSaylor暗示增持BTC#